گفتگوی زیبای کعبه و کربلا

گفتگوی بسیار زیبای کعبه با کربلا: 

گفت با کرب و بلا ،کعبه من از تو برترم*

تو بیابانیّ و من بیت خدای اکبرم*

 کربلا در پاسخش گفتا اگر تو خانه ای*

من همه خون خدا می جوشد از بام و درم*

کعبه گفتا مرد و زن بر گرد من آرد طواف*

من مَطاف مسلمین از کِهتر و از مِهترم*

کربلا گفتا چه گویی هر شب آدینه من*

میزبان انبیا از اوّلین تا آخرم*

کعبه گفتا انبیا بر گرد من گردیده اند*

تو کجا و من کجا تو دیگری من دیگرم*

کربلا گفتا که روح انبیا را کعبه ای است*

آن منم، زیرا مزار زاده ی پیغمبرم*

کعبه گفتا مرتضی در من به دنیا آمده*

این شرافت بس، که من خود زادگاه حیدرم*

کربلا گفتا علی بوده سه شب مهمان تو*

من حسینش را گرفتم تا قیامت در برم*

کعبه گفتا من صفا و مروه دارم در کنار*

وصف اسماعیل باشد خاطرات هاجرم*

کربلا گفتا منم در خیمه گاه و قتلگاه*

سعیِ هفتاد و دو ثارالله را یاد آورم*,

کعبه گفتا چاه زمزم را کنار من ببین*

سالها و قرن ها جوشد زدامان کوثرم*

کربلا گفتا که زمزم را چه با خون حسین*

زمزم تو آب و من خون خدا را ساغرم*