یادداشت‌های یک طلبه گمنام

نوشته‌هایی درباره آن چه که هدف از خلقت ماست

یادداشت‌های یک طلبه گمنام

نوشته‌هایی درباره آن چه که هدف از خلقت ماست

شهیدی که نقش یک زن برسینه اش بود...

جمعه, ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۱:۴۱ ق.ظ

💥ﺷﻬﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﺮ ﺑﺪﻧﺶ ﺧﺎﻟﮑﻮﺑﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ💥

ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺷﮏ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺟﺰﻭ ﻏﻮﺍﺹﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﻂ ﺷﮑﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﮎ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﯽﺷﺪ . ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ

ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﺪ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ، ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ

ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﺍﺩ

ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ .

ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺷﺪﻡ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺗﺼﻤﯿﻢ

ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﺑﺎﺭﻩ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﻭ

ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﮑﻨﺪ ﺧﺪﺍﯼ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ، ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﻩﺍﯼ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﻟﺒﺎﺱ ﺧﻮﺩ

ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ .

ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺷﮏ ﺁﺩﻡ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﮐﻢ ﻫﻮﺷﯽ ﻧﺒﻮﺩ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﯼ ﭘﺮﺳﺶ ﮔﺮ

ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﯾﮏﺷﺐ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻋﺎﯼ ﺗﻮﺳﻞ، ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚﻗﻄﻊ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺷﺪ . ﺍﻭﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯽ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻄﺎﺏﻣﯽﮐﺮﺩ . ﻣﯽﮔﻔﺖ :

‏» ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ! ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ . ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺍﻧﺪ، ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺮﺍ

ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ ... ﻣﻦﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺭﺍ ﺳﺮﻡ ﮐﻨﻢ؟ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ !»

ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺎﮐﺖ ﮐﻨﻢ . ﺣﺎﻟﺶ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ

ﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪﺍﺷﮏ ﻫﻨﻮﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﺯﯾﻨﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﮔﻔﺖ:

‏»ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﯿﺪ . ﻣﻦ ﺁﺩﻡ ﺑﺪﯼ ﻫﺴﺘﻢ . ﺧﯿﻠﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ، ﺣﺎﻻ ﺩﺍﺭﺩ

ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﻣﻦ ﺍﺯﺷﻤﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ، ﺍﺯ ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ ﻭ ﭘﺎﮐﯽ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻡ ‏« ...

ﮔﻔﺘﻢ : ‏»ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺗﻮ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻩﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ . ﺣﺎﻻ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻫﺴﺘﯽ . ﺗﻮ

ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﺪﺍﯾﯽ . ﺍﻭﺗﻮﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ ‏« ...

ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻭﺧﺖ . ﮔﻮﯾﺎ ﺷﺮﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ . ﮔﻔﺖ:

‏» ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪﺍﺵ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﻮﯾﺪ، ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﭼﻨﯿﻦ

ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﮐﻨﻢ ‏«.

ﺗﻌﺠﺐ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪ . ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ :

‏»ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ؟ ﺩﺭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ . ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩ ‏«.

ﺍﻭ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ، ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺯﺩ . ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﯾﮑﻪ

ﺧﻮﺭﺩﯾﻢ . ﺗﺼﻮﯾﺮ ﯾﮏﺯﻥ ﺭﻭﯼ ﺗﻦ ﺍﻭ ﺧﺎﻟﮑﻮﺑﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ :

‏» ﻣﻦ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺶ ﻫﻤﻪﺵ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﻮﺩﻡ . ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ. ﺣﺎﻻ ﺍﺯﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩﺍﻡ. ﻣﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪﺵ ﻧﮕﺮﺍﻥ

ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﻬﯿﺪﺷﻮﻡ، ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﯿﮑﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺷﻬﺪﺍ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﺒﺮﻧﺪ. ﺑﮕﻮﯾﻨﺪﺍﯾﻦﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﺪﺗﺮﺑﻮﺩﻧﺪ ‏« ...

ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺯﺩ ﺯﯾﺮﮔﺮﯾﻪ . ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻣﯽﺭﯾﺨﺖ .

ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪﺍﺵﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ :

‏» ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻭ ﺑﺲ ‏«.

ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﮏﺗﮏ ﻣﺎ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ . ﺁﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ :

‏» ﺑﭽﻪﻫﺎ ! ﺷﻤﺎ ﺩﻝ ﭘﺎﮐﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ، ﺍﻟﺘﻤﺎﺱﺗﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ

ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ . ﻣﻦﺍﺯ ﺷﻬﺪﺍ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ ... ‏«.

ﺁﻥ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ . ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ

ﻏﺒﻄﻪ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﯾﻢ . ﺩﻝ ﺑﺎﺻﻔﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﮔﻠﭽﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﺧﺪﺍﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺳﻠﯿﻘﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ.

ﺷﺐ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺷﻬﺪﺍﯼ ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﮔﻠﻮﻟﻪ ﯼ

ﺧﻤﭙﺎﺭﻩ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑهﭘﯿﮑﺮﺵ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩ . ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺍﺭﻭﻧﺪ ﻣﺎﻧﺪ .

ﺭﺍﻭﯼ : ﻣﺤﻤﺪ ﺭﻋﯿﺘﯽ / ﺍﺯ ﺭﺯﻣﻨﺪﮔﺎﻥ ﻟﺸﮑﺮ ﻭﯾﮋﻩ 25 ﮐﺮﺑﻼ😔🌹🌹🌹

  • طلبه گمنام

نظرات  (۱)

  • ▂▃▄▅▆▇█▓▒░ ابوالفضل حافظی ░▒▓█▇▆▅▄▃▂ ..
  • خیلی زیبا بود

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی