یادداشت‌های یک طلبه گمنام

نوشته‌هایی درباره آن چه که هدف از خلقت ماست

یادداشت‌های یک طلبه گمنام

نوشته‌هایی درباره آن چه که هدف از خلقت ماست

مراسم دعای توسل رزمنده های اسلام

سه شنبه, ۲۱ بهمن ۱۳۹۳، ۱۰:۵۰ ب.ظ

مراسم باشکوه دعای توسل رزمنده ها....

ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺩﻋﺎﯼ ﺗﻮﺳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .

ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﺳﻨﮕﺮﻫﺎ ﺑﺮﻕ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺳﻨﮕﺮ

ﺭﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .

ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻋﺎ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﻓﺘﯿﻠﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ

ﮐﻪ

ﯾﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺑﺸﻪ.

ﺩﻋﺎ ﮐﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ . ﯾﻪ

ﺷﯿﺸﻪ

ﻋﻄﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺑﻪ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﻋﻄﺮ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﻮﻧﺪ .

ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻒ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﯾﺎ ﻧﻮﮎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺸﻮﻥ ﻋﻄﺮ ﻣﯽ

ﺭﯾﺨﺖ

ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ .

ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺩﻋﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻌﻄﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ .

ﺩﻋﺎ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﺮ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﻤﻪ ﺷﻮﻥ

ﺳﯿﺎﻩ ﺷﺪﻩ. ﻭﻗﺘﯽ ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﺗﻮ ﺷﯿﺸﻪ

ﻋﻄﺮﺵ ﺟﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩﻧﻮﯾﺲ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

ﭼﻮﻥ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﻮﺩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻮﯼ ﻋﻄﺮ ﺭﻭ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻣﯽ

ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺭﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﺵ ﺟﺸﻦ ﭘﺘﻮ ﻣﯽ

ﮔﯿﺮﻥ.

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﯿﺸﻦ ﻣﯿﮕﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ

ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ .

ﻣﯿﮕﻪ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﻄﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﺜﻞ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ.

ﺩﯾﺪﯾﻦ ﭼﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﺻﻮﺭﺗﺘﻮﻧﻮ ﺳﯿﺎﻩ

ﮐﺮﺩﯾﻦ؟

ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻢ ﺗﺎﺭﯾﮑﻪ .

ﻧﻮﺭﺵ ﮐﻤﻪ .

ﺗﺒﺎﻫﯽ ﻭ ﺯﺷﺘﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻩ.

ﺷﯿﺎﻃﯿﻦ ﻫﻢ ﮔﻨﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮ

ﻣﯽ ﮐﻨﻦ .

ﻣﺎ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻋﻄﺮ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﻭﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺩﻟﻤﻮﻥ ﺭﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.

ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﻢ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﭼﺮﺍﻏﺎ ﺭﻭﺷﻦ

  • طلبه گمنام

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی